Mama haalt Eva (3) op van de peuterspeelzaal. De conversatie op de fiets op weg naar huis:
Mama: was het gezellig bij de peuters Eva?
Eva: natuurlijk mama!
Mama: heb je lekker buiten gespeeld?
Eva: natuurlijk...!
Mama: wat hebben jullie nog meer gedaan... gekleurd? Gekleid?
Eva: ja, tuurlijk.
Mama: gekleurd..?
Eva: ja...
Mama: en wat nog meer?
Eva: gekleid natuurlijk!
En als ik haar 's avonds naar bed breng fluister ik:
Heb je een leuke dag gehad, lieverd?
Ja, mama, tuurlijk:)
Ik houd van jou he, lieverd:)
Natuurlijk! En ik houd natuurlijk ook van jou, mama:)
En ik denk stiekem dat jij dat woordje ook veel gebruikt!
BeantwoordenVerwijderenDat zou zo maar kunnen;-) Wat een mooie spiegel he, kinderen (zolang t mooi is)
VerwijderenBleven ze maar altijd zo lief. Haha. Misschien zijn wij in de hemel allemaal wel weer zo klein en onbevangen. Is het volwassen worden ergens een achteruitgang alsof het hoogtepunt van ons bestaan ergens in de bloei van onze kinderjaren moet worden gevonden...Leuk verhaal Tineke. en zet die waardeloze woord verificatie die volkomen zinloos is, tzt eens uit, ik tik me verloren aan die maffe woorden...
BeantwoordenVerwijderenExcuus, dat had ik niet eens in de gaten;) Vind het zelf ook nogal iri om bij een bericht die vage letters te moeten intikken, goed dat je t even zegt hoor!
VerwijderenCool post!! Nice blog too!! Keep up the good work!! You are invited to check out or follow my blog anytime!! Have a great day!!!
BeantwoordenVerwijderen